Tolga VAROL
Kendim hakkında yazı yazmanın bu kadar zor olduğunu tahmin edemezdim. Nereden başlayacağımı düşünürken içimde kahve ağacı çıktığını hissediyorum.
Bursa’da doğdum. İlköğretim ve liseyi Bursa’da okudum. Üniversiteyi ise Eskişehir Anadolu Üniversitesi’nde tamamladım. Ancak hep bir arayış ve ilerleme arzusu beni farklı noktalara yönlendiriyordu. Bu bazen yeni bir iş bazen yeni bir eğitim kurumu oluyordu. Hep daha fazlasını isteyen bir ruh hali, kendimi farklı konularda geliştirmemi de sağlamıştı aslında.
İşte tam da böyle bir noktada, sihirli bir an yaşandı sanki hayatımda. Onlarca yıllık arayışımın sonunda, aradığım ama ne aradığımı bile bilmediğim ve bir türlü dolduramadığım boşluğu fark etmeye başlamıştım. Katıldığım NLP eğitim programı tüm dünyamı farklı algılamamı ve yeniden ele almamı sağladı.1 yıl süren bu eğitim ile benliğime ulaşmaya çalışmak, kendimi keşfetmeye başlamak, neyi, neden, nasıl yaptığımı anlayabilmek, sadece kendim için değil çevremdekiler için de yeni bir ışık oldu. Meğer 1+1 her zaman 2 etmezmiş ve hayatta grilere de yer varmış.
Ve tabi ki başladı yeni bir yolculuk…
Zaten yaşamak böyle değil midir? İlerlemek ve yolda edindiklerini çantana koymak. Benim için, kendimi bildim bileli öğrenmek, neleri farklı yapabilirim, neleri değiştirebilirim, nasıl daha iyi versiyonuma ulaşabilirim hep hayatımın merkezindeydi.
Bu arayış da beni bugünkü noktaya getirdi. Sosyal Hizmet Uzmanı olarak mezun olduktan sonra, Üsküdar Üniversitesi Uygulamalı Psikoloji Programı’nda yüksek lisansımı da tamamlayarak yoluma Psikoloji Bilim Uzmanı olarak devam ediyorum ve doktora beni bekliyor.
Bir yolculuktayım dedim ya…
Bir durakta inmeden nasıl bilebilirsin ki yeni ve daha güzel yollar olduğunu…
Katıldığım bir organizasyonda bir soru sorulmuştu;.
“Kimler hayatının amacını bulduğunu düşünüyor?”
O an elimi kaldırdım. Çevreme baktığımda onlarca kişi arasında 3 kişiydik.
Söz bana geldiğinde cevabım çok netti;
“İnsanların hayatlarına dokunmak ve onların yeniden doğmalarına yardımcı olmak.”
Yalın olduğu kadar güçlü ve derin bir anlamı var benim için.
Bu yolda tüm birikimlerime kattıkları her şey için teşekkür edip, çantama koyarak ve yeni bir başlangıç yaparak.
Meğer içimdeki doldurulamayan boşluk, hayat amacıma ulaşamadığım içinmiş artık anlıyorum.
Şimdi büyük resim o kadar net ki…
Bugüne kadar hayatlarına dokunduğum ve henüz dokunmadığım binlerce kişi;
İyi ki hayatlarınıza dokunmama izin verdiniz ve veriyorsunuz, iyi ki…