Merhaba ben dyt. İsmail Sakın bu unvan ve Mavi Lotus’da çalışabilmek için kimlerle nerelerde neler yaşadım.

2000 yılında 19 Ocak Çarşamba gününde havada tam bir kış havası var yerde kar herkes anlatır “İsmail o kadar kar vardı ki Zübeyde hanımın bayırını çıkamadık arabayla” diye işte böyle bir havada dünyaya gelmişim her sene 19 ocakta kar yağar zaten hatta anneannem her yılın ilk karında “Oğlum bugün senin doğum günün mü diye arayıp sorar.”

Bursa/Osmangazi’nin soğanlı mahallesinde çocukluğumun bir kısmı geçti belki de sokakta oynayan son çocuklar bizlerdik sabah annemle babam işe gittiğinde sokağa çıkar top oynardık akşam ezanında eve geri dönerdim. Annemle babam çalışıyordu bana onların olmadığı zaman rahmetli babaannem bakardı nurlar içinde yatsın benim ve abimin üzerinde çok emeği vardır.

İlkokula Şahin Yılmaz İlkokuluna gittim anaokulu ilkokul ortaokul bir aradaydı tam 9 sene bu okulda eğitim gördüm. 9 senede sayısız arkadaşlıklar ve haklarını ödeyemeyeceğim sayısız öğretmenim oldu.

Futbola hep ilgim ve yeteneğim vardı mahallede abimlerin arkadaşları oynarken adam eksik olunca beni çağırırlardı. 11 yaşında Şükrü Şankaya futbol okuluna giderken o zamanki hocam benim yıl sonunda altyapıda oynayabileceğimi söylemişti. Hocam bana hep şöyle derdi “ İsmail çok iyisin yeteneklisin ama yemene dikkat etmelisin” dikkat etmedim zararlı yararlı her şeyi yedim ve kilo almaya devam ettim bu da benim o yıl altyapıya girmemi engelledi daha sonrasında 8. Sınıfa giderken Nilüfer spor kulübünde altyapıya girdim 1 ay boyunca sabah 6 da yola çıkıyordum önce okul sonra dershane sonra antrenmana bu tempoya daha fazla dayanamadım ve bir seçim yapmam lazımdı okul mu? futbol mu? Futbola amatör olarak devam ettim ve okuluma hazırlandım

Liseye Meriç Anadolu Lisesinde başladım şuan kardeşlerim gibi sevdiğim arkadaşlarımla orda tanıştım beraber o okuldan Özlüce Anadolu Lisesine nakil olmuştuk ve çevremizi burada biraz daha büyüttük. 1 yıl Özlüce Anadolu Lisesinde okuduktan sonra daha iyi bir eğitim için Kavram Temel Lisesine geçtim. Kurucusu Ayhan Erzine ve eşi Elif Erzine bizim karşı komşularımızdı onlar olmasa üniversite döneminde diyetisyenliği tutturamazdım benim ve abimin üzerinde hakları çoktur ne kadar teşekkür etsem azdır iyi ki varlar onları iyi ki tanımışız.

12. sınıfta üniversiteye hazırlık döneminde çoğu insanın hata gözüyle baktığı bir karar verdim sevgilim oldu. Melisa ile 12. Sınıfta tanıştık ve birbirimizden hoşlandık bazen aldığımız kararlar başkaları için anlamsız saçma gelebilir ama şimdi bakıyorum ki aldığımız en doğru kararmış Melisa benim hem arkadaşım hem dostum hem sırdaşım hem de kişisel danışmanım gibi.

Herkes üniversite çağında evden uzaklaşmak başka şehre kaçmak ister ben hiç öyle biri olmadım şans bu ya üniversite hayatımı ülke dışında yaşamak zorunda kaldım bu yönden şansızdım ama şansımı daha sonradan fark ettim. Sağlık alanında bir iş yapmak istiyordum insanların sağlığına kavuşmasını görmek beni mutlu ediyordu ama hem kana bakamamak beni doktorluktan başka bir alana itti hem de benim futbolcu olmamı engelleyen kilolarla 2. savaşımızı başlatmış oldum.

Kıbrıs ’da tam burslu olarak Doğu Akdeniz Üniversitesinde Beslenme ve Diyetetik bölümünde eğitimimi almış oldum ilk başlarda daha yakına gelmek için yatay geçiş için çok çalıştım ama okulumun eğitim kalitesini görünce yatay geçişten vazgeçtim ve eğitimimi Doğu Akideniz ’de tamamladım.

Eğitimim süresince diyabet hastalığı, beslenme nedir hatalı yeme davranışları nelerdir, diyabetik ketoasidoz hastalığı , folik asit yetersizliği, bütüncül sağlık, fenilketonüri hastalığı, böbrek hastalığı vaka sunumu gibi konulardan sayısız eğitim ve sunum yaptım Mudanya Devlet hastanesinde yaptığım stajdan sonra  okulumu “Kafeinin Sporcular Üzerine Etkisi” seminerim ve Doğu Akdeniz Üniversitesinde Yurtta ve Evde Yaşayan Üniversite Öğrencilerinin Besin Tüketim Sıklığı konusunda tezimi yazarak mezun oldum.

Hayat bu ya insanın başına neler gelecek nelerle karşılaşacak bilemiyor hayat bana bir iyilik daha yaptı Mudanya’da bulunan yazlığımızda komşumuz olan Bora Durmaz beyle konuşan annem Mavi Lotusun büyümek istediğini duydu ve beni Bora beyle tanıştırdı. Tolga bey ve Bora beyle aynı düşüncede olmamız ve iyi anlaşmamız bu işin olacağını bize gösterdi

Son olarak bana her zaman maddi veya manevi destekte bulunan ailem ve akrabalarım onların varlığı benim bu dünyada yalnız olmadığımı bir kez daha bana hatırlatıyor onlar iyi ki varlar iyi ki benim ailemler.

İnşallah uzun yıllar bu yazım bu sitede kalır ve altına daha büyük başarılarımı ekleyebilir.